-
1 σωμα
- ᾰτος τό(Pind. dat. pl. σωμάτεσσι)
1) (мертвое) тело, труп Hom., Hes., Her., Pind.σ. σποδοῦ Soph. — сожженный труп
2) живое тело Hes., Pind., Her.αἱ κατὰ τὸ σ. ἡδοναί Plat. — плотские наслаждения;
τὰ εἰς τὸ σ. τιμήματα Aeschin. — телесные наказания3) человек(δόμοι καὴ σώματα Aesch.; σώματα καὴ χρήματα Thuc.)
καὴ χρήματα καὴ τὰ ἑαυτῶν σώματα Xen. — (их) имущество и они сами4) жизньτῶν σωμάτων στερηθῆναι Xen. — лишиться жизни;περὴ τοῦ σώματος ἀγωνίζεσθαι Lys. — бороться за свою жизнь5) (описательно, без перевода)τὸ σὸν σ. Eur. = σύ;
τὰ πολλὰ σώματα Soph. = οἱ πολλοί;σ. ἀνικάτου του θηρός Soph. = ὅ ἀνίκατος θήρ;δοῦλα καὴ ἐλεύθερα σώματα Xen. = δοῦλοι καὴ ἐλεύθεροι6) раб Polyb.7) основа, сущность(τῆς πίστεως Arst.)
8) физ., мат. телоμεγέθους τὸ ἐπὴ τρία σ. (ἐστιν) Arst. — то, что имеет три измерения, есть тело
9) совокупность, масса, система(τοῦ κόσμου Plat.)
10) анат. орган, аппарат